بررسی آزمایشگاهی ضریب دبی سرریزهای جانبی کنگره¬ای ذوزنقه¬ای

سرریز جانبی به عنوان سازه تنظیم آب  برای کنترل دبی و سطح آب در رودخانه­ها و کانال­ها مورد استفاده قرار می­گیرد. سرریز جانبی کنگره­ای نوعی سرریز است که لبه آن در جانمایی مستقیم و صاف نمی­باشد. درصورتی که طول بازشدگی محدود باشد، با افزایش طول مؤثر توسط این سرریزها می توان آب بیشتری به بیرون از کانال منحرف کرد. به منظور بررسی عملکرد سرریز و برآورد جریان عبوری از روی آن نیاز به تعیین ضریب دبی می­باشد. در این تحقیق، رفتار هیدرولیکی سرریز جانبی کنگره­ای با جانمایی ذوزنقه­ای در حالت تک سیکل به صورت آزمایشگاهی بررسی شده است. عدد فرود بالادست سرریز جانبی در هر آزمایش تغییر داده شد و تاثیر طول بازشدگی، ارتفاع و زوایای جانبی بر ضریب دبی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش­های انجام شده برای یافتن اثر پارامترهای بی بعد طولی، ارتفاعی و زوایای رأس مختلف روی ضریب دبی در جریان زیر بحرانی تحلیل شد. نتایج این تحقیق نشان داد که ضریب دبی سرریز جانبی کنگره­ای ذوزنقه­ای در مقایسه با سرریزهای جانبی معمولی حدودا 30-15 درصد افزایش داشته است. همچنین ضریب دبی با افزایش عدد فرود و زاویه جانبی سرریز کاهش و با افزایش طول بازشدگی و ارتفاع سرریز افزایش می­یابد. در محدوده آزمایش­های انجام شده زاویه 30 درجه بیشترین ضریب دبی را بدست می­دهد که 5/1 برابر زوایای دیگر می­باشد. fa'>مشاهده گردیدند، در حالی­که بیشترین جرم مخصوص ظاهری (259/1 گرم بر سانتی­متر مکعب) و کمترین مقادیر درصد رطوبت وزنی خاک 96/20 و 13/18 به ترتیب در مراحل فوق به تیمار  t1تعلق داشت.